تبدیل چای کیسه ای به حسگر ارزشمند توسط یک پژوهشگر پاکستانی انجام شد که با استفاده از نانوذرات فلورسنت سازگار با محیط زیست تولید شد. این ذرات نانو احتمالا به عنوان حسگر در زمینه های مختلف پزشکی کاربرد دارد.
عامر عباس محقق در دانشگاه نیوکاستل واقع در انگلیس با کمک دانشمندان دانشگاه آکسفورد روی چای کیسه ای کار می کردند. این تیم پر تلاش با تبدیل تکیب چای کیسه ای به نقاط کوانتومی گرافنی به نتایج بسیار جالبی رسیدند. آن ها حسگری برای تشخیص دادن آهن در آب و بیمار های پارکینسون ارائه و طراحی کردند.

انشمندان در همه جهان به تنظیم گرافن برای به دست آوردن نتایج مطلوب پرداختند. به عنوان نمونه در مارس سال دو هزار و هجده پابلو جاریلو در انیستیتو فناوری ما ساچوست آمریکا اطلاعاتی به دست آورده و این اطلاعات این است که دو ورق گرافن با چرخیدن خاص روی هم قرار گرفته دارای خاصیت ابر رسانایی است.
طبق گزارش ستاد ویژه فناوری نانو این کار به تیم سر نخ هایی برای گسترش بیشتر را به محقق های که تصمیم دارند این ذره ها را درخشان کنند ولی هیچ باندگپی در گرافن وجود ندارد. با این وجود عباس و تیم با موفقیت رویکرد متفاوتی در این زمینه ارائه دادند. یکی از چالش ها در رابطه با گرافن، باند صفر آن بوده که کارایی نوری را محدود می کند.
عباس در این حیطه گفت من تلاش کردم تبدیل چای کیسه ای به حسگر ارزشمند را با برش ورق گرافن در قطعات کوچک و یجاد کردن باندگپ حل کنم. در نهایت قطعه های کوچک از گرافن آغاز به فلورسانس کردند. او همینطور گفت که هدف اصلی آن ها گسترش مواد پیشرفته و ارزان قیمت می باشد. بعد آن ها از چای کیسه ای استفاده کردند.
او گفت: دستورالعمل این فرآیند بدین صورت بوده که اول با عملیات حراراتی در دمای پانصد درجه سانتی گراد زباله های چای سیاه را به ترکیب سیاه تبدیل کنیم. این ترکیب در دمای 200 تا 250 درجه سانتیگراد در معرض مواد شیمیایی اوکسون قرار گرفت و بعد از واکنش ذرات از آن جدا شد.

ورق های گرافن در مایع شروع به تابش فلورسنت کردند. این نقطه ها نور را انتشار می دهند که نشان می دهد باندگپ در مواد ایجاد شده است.
محقق ها با استفاده از میکروسکپ الکترونی اندازه، کیفیت و دیگر خصوصیات این ساختار را بررسی نمودند. همه این روند آزمایش ها نشان دهنده ان است که یک نقطه کوانتومی از جهت اندازه یک تا پنج نانومتر با ضخامت یک نانومتر می باشد. از این جهت نطه های کوانتومی گر Graphene Quantum می تواند طبق رنگ آبی روشن خودش آهن موجود یا حالت های آن را تشخیص دهد و به ازا آن به عنوان حسگر بهره برد. پروژه تبدیل چای کیسه ای به حسگر ارزشمند یک کار ارزشمند بود که این تیم توانسته اند به نحو حسن آن را به سرانجام رسانند.